نویسنده وبلاگ “نویسنده ای از جنس تو” نوشت:
یکی از بدترین مدل های سختگیری در ازدواج، برای خانوادههای مذهبی است.
میگویند داماد باید طلبه باشد، سپاهی باشد، فرهنگی باشد و …
خانواده دختر می گویند ما هیچ توقعی نداریم، فقط همین که به عنوان مثال طلبه باشد، کافی است. خود این یک جمله بزرگترین سختگیری در انتخاب همسر است.
این نگاه دو آفت دارد. آفت اول اینکه ممکن است تمام فاکتورهای لازم که باید بررسی شود، مورد غفلت قرار بگیرد. آن طلبه چه فرهنگی دارد؟ چه خانوادهای دارد، چه عقیدهای دارد و ….. همه این فاکتورها به دختر خانم میخورد یا نه؟
خانمی میگفت من فقط یک نکته برایم کافی بود بنابرین توی مراسم خواستگاری فقط همان را پرسیدم: آیا به من اجازه می دهی به هیئت بروم؟ آقای داماد گفتند: من خودم بچه هیئتیام. و به همین راحتی و بدون در نظر گرفتن سایر مسائل ازدواج شکل گرفت.
آفت دوم زمانی اتفاق می افتد که این ازدواج به خاطر اختلافات زن و شوهر به طلاق میرسد و بعد از طلاق به بدبینی به دینداران و یا خودِ دین میرسند.
و اگر به خاطر این سختگیری در انتخاب همسر، هر خواستگار غیر طلبه رد بشود و سن ازدواج آن دخترخانم بگذرد باز هم به طلبهها ودینداران بدبین خواهند شد.
خانمی میفرمود: یکی از سوالات من از خواستگارهایم سوال از ولایت فقیه بود. اگر قبول نداشته باشد، نمیتواند همسر من باشد.
اینها سختگیری است.
طلبه ای از جنس تو
اشتراک گذاری
دیدگاهتان را بنویسید