اصلاح دو اشتباه درباره جناب عطیه

محمد لطفی زاده در “منبراینترنتی” نوشت:
به نام خدای سبحان – سلام علیکم
فرارسیدن اربعین حسینی را تسلیت می‌گوییم. اربعین هر سال نام جناب (عطیة) که در کنار جناب جابر زائر اباعبدالله الحسین علیه‌السلام بود در مجالس حسینی شنیده می‌شود. به این بهانه خوب است درسی از این شخصیت بزرگ بیاموزیم.
دو تصور در میان برخی عوام هست که اول باید آن را اصلاح نمود. یکی اینکه (عطیة) برخلاف نامش مَرد بود، مثل (حمزة) یا (طلحة) که در ظاهر و لفظ مؤنث هستند اما اسم مَرد می‌باشند. این نام به نقلی توسط امیرالمؤمنین علی علیه‌‎‌السلام برای او انتخاب شده و به معنای (هدیه الهی) است.
دوم آنکه در مجالس ایشان را خدمتکار جناب جابر عنوان می‌کنند و بهمین دلیل شخصیت علمی و مقام وی مغفول مانده است. جناب (عطیة) یک محدث و مفسر بزرگ بود و زندگی او برای همه عاشقان راه حسینی درس‎آموز است.
از قدیم سنت بر آن بوده تا قرآن کریم را به کودکان آموزش می‌دادند و بعد هم روخوانی قرآن نزد استاد تمرین می‌شد. در تاریخ آورده‌اند که جناب (عطیة) 8 دور قرآن کریم را نزد استاد روخوانی کرده تا تأییدیه بگیرد.
درسی که از این شخصیت بزرگ می‌شود آموخت همین است. کاش ما هم در کنار اهتمام به یادگیری دروس بعضاً بی‌حاصل مدارس و غیره و یا زبان‌های خارجی (که البته به جای خود مفید است) به قرآن کریم اهمیت بیشتری بدهیم. این درد بزرگی است که بخش بزرگی از جامعه ما با تحصیلات عالیه و مدارج علمی بالا از روخوانی قرآن کریم عاجز باشد چه برسد به آنکه به ترجمه و پس از آن تفسیر مسلط شود.
قرآن خواندن باید در برنامه روزانه ما و جزء لاینفک زندگی باشد (فَاقرءُوا ما تَیسَّرَ مِن القرآن / مزّمل،20) چرا که خداوند فرموده تا می‌توانید قرآن بخوانید. آنان که به مدارج بالا رسیدند مانند ابن سینا یا میرداماد که ملاصدرا را تربیت کرد از این راه گذر کرده‌اند. در احوال مرحوم خواجه نصیر که رصدخانه و کتابخانه بزرگ مراغه به نام او است آورده‌اند که در ماه چند بار ختم قرآن داشت. امید که همه ما پیروی این سنت زیبا باشیم.
و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
منبع منبر اینترنتی